Τί τρέχει με την Ομοσπονδία των Ελληνικών Κοινοτήτων Γερμανίας, γιατί δεν την αναγνώρισε το πρωτοδικείο; Ποιοι φταίνε για την απαξίωση του θεσμού, αλλά και το τσαλάκωμα χαρακτήρων θεωρώντας τους όλους ίδιους;
Απαξιώνοντας 60χρόνια ιστορίας, αγώνων και προσφοράς. Το όποιο μεταβατικό στάδιο θα πρέπει να κινηθεί με γρήγορους ρυθμούς σε όρους διαφάνειας, δημοκρατίας συμμετοχής ουσιαστικής και όχι αποσπασματικής, με όραμα , πρόγραμμα και στόχους.
Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Ελληνισμού
Μετά από πολλά χρόνια συμμετοχής στα κοινά ως ενεργός πολίτης ένα πράγμα λέω όταν βλέπω μια καινούργια προσπάθεια σε ό,τι και να είναι:
Παρακολουθώντας από κοντά εδώ και 26 χρόνια τα πεπραγμένα της ελληνικής παροικίας έμαθα και έζησα στιγμές δόξας της (δες συγκεντρώσεις εναντίον της χούντας, πορείες για το Μακεδονικό, αγώνες για την αναγνώριση των γενοκτονιών των Χριστιανικών πληθυσμών, αγώνες και διεκδικήσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση κ.λ.π). Συμμετοχή σε ελληνικές κοινότητες (συλλόγους) εκατοντάδων έως και χιλιάδων μελών, συνέδρια φορέων όπως της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ο.Ε.Κ, Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού Σ.Α.Ε με εκατοντάδες και δεκάδες σύνεδρους και εκπρόσωπους.
Το ίδιο και στον επιχειρηματικό τομέα με την δημιουργία , παρουσία και προσφορά συλλόγων σε όλη τη Γερμανία με συνέδρια, παρουσία, συμμετοχή και κλαδική στήριξη με ενημέρωση και συμβουλευτικό χαρακτήρα προς τους ανάλογους συνεργαζόμενους φορείς και την πολιτεία. Σήμερα;
Δεν φτάνουν όλα αυτά έχουμε και την σοβαρή ασθένεια της Ο.Ε.Κ του μοναδικού αντιπρόσωπου μας στην καγκελαρία μιας και στα χρόνια της οικονομικής στενότητας της χώρας και την μη εξεύρεση λύσης για την υγιή συντήρηση, πρόσωπα και καταστάσεις πλήγωσαν την αξιοπιστία της και έχει οδηγηθεί σε συρρίκνωση. Το εθνικό σπορ του αλληλοσπαραγμού θα πρέπει να σταματήσει (υπάρχουν φωνές και πρόσωπα που μέσα από τα κανάλια των Social Media και των δικαστηρίων αντί να βοηθούν , διχάζουν) .
Σήμερα Τι;
Μικρές οάσεις, μικρές για το μέγεθος του ελληνικού στοιχείου στη Γερμανία, να δούμε κάποιες δράσεις στην Βάδη Βυρτεμβέργη, την επανασύσταση ελληνικής κοινότητας μετά από πολλά χρόνια στο Μόναχο (με γκρίζο σημείο τη δημιουργία 2 Ελληνικών Κοινοτήτων), τη δράση ελάχιστων κοινοτήτων με την συμμετοχή ακόμα πιο λίγων μελών, με την καλύτερη κάποιες εκατοντάδες σε πόλεις, με δεκάδες χιλιάδες Έλληνες.
Εξαίρεση η ουσιαστική κλαδική αλλά και κοινωνική προσφορά των συλλόγων Ελλήνων και Κυπρίων Ιατρών που δημιουργήθηκαν και μεγάλωσαν την τελευταία 10ετία φτάνοντας να δημιουργήσουν το 2024 την Ομοσπονδία τους.
Όμως διαχρονικά με άλλοτε μεγαλύτερο και άλλοτε μικρότερο όγκο έργου ( έχει να κάνει με τα πρόσωπα) η αγωνιστική παρουσία των γονέων και εκπαιδευτικών στον κλάδο της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης.
Βλέπω και παρακολουθώ με έκπληξή μου, ότι όλοι σκέφτονται και εργάζονται για εμάς ( δες κυβέρνηση, κόμματα, κάποιοι ολιγομελείς σύλλογοι), χωρίς εμάς με προσχηματικού χαρακτήρα ενέργειες και καλά συμμετοχή μέσα από το διαδίκτυο με προτάσεις και δράσεις που ούτε έχουν επικοινωνήσει ουσιαστικά, ούτε είναι πολλές φορές οι όποιες προτάσεις, προτάσεις συνδιαμορφωμένες μέσα από έναν κοινωνικό διάλογο.
Η ελληνική Κυβέρνηση παρουσίασε 6 Νοεμβρίου με μεγαλοπρεπή τρόπο και δια στόματος του Πρωθυπουργού το Στρατηγικό Σχέδιο Για τον Απόδημο Ελληνισμό 2024-2027, ένα σχέδιο που εκ των πραγμάτων το 25% είναι εκτός πλάνου μιας και τελειώνει το 2024. Τη δημιουργία Μητρώου ομογενειακών οργανώσεων , Ιστοσελίδα με τίτλο Diaspora.gr (πόσες τέτοιες προσπάθειες πραγματικά έχουνε γίνει, δες ιστοσελίδες ΣΑΕ και περιφερειών τους όταν λειτουργούσαν) , προγράμματα φιλοξενίας, μνημόνιο συνεργασίας με την Δ.ΥΠ.Α, ενίσχυση της εκμάθησης ελληνικής γλώσσας μέσα από εργαλεία του διαδικτύου, στήριξη εδρών ελληνικής γλώσσας και συνεργασίες σε επιστημονικό επίπεδο κ.λ.π.
Στρατηγικός στόχος η υποστήριξη και ανάπτυξη δικτύων και δομών της Ομογένειας με έμφαση (λέει) σε νέους τρόπους οργάνωσής τους.
Ωραία όλα αυτά, αλλά πώς; Με ποια χρηματοδότηση, εδώ με νόμο του 2021 το μοναδικό Συνταγματικά Κατοχυρωμένο συμβουλευτικό όργανο της ομογένειας το ΣΑΕ το αφήσατε χωρίς πόρους με στόχο την εξαφάνισή του. Εδώ μιλάτε για το κατεξοχήν συνταγματικό μας δικαίωμα της συμμετοχής στις εκλογές και δεν μας δίνεται το δικαίωμα του εκλέγεστε με την άρνηση επιστολικής ψήφου με τη δημιουργία περιφερειών της ομογένειας.
Θα μπορούσα να γράφω και να αναφέρω πολλά παραδείγματα και προβληματισμούς, δε θα το κάνω . Θέλω να κλείσω με μια πρόταση δημιουργίας σε κάθε μεγάλη πόλη τραπεζιών διαλόγου, προβληματισμού και προτάσεων, ώστε να δημιουργηθεί κίνημα ιδεών και μέσα από την αναζωπύρωση του φορέα ομπρέλα (Griechische Gemeinde), να πραγματοποιηθεί η δημιουργία ενός Ελληνικού Στρατηγικού Κοινωνικοπολιτικού- Πολιτιστικού Κέντρου στην Γερμανία.
Του
Βασίλη Βούλγαρη
Εκδότη-Δημοσιογράφο
Ευρωπολίτη
voulgaris@europolitis.eu
Η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ ως Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών έχει ήδη επηρρεάσει όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αναζωπυρώνοντας συζητήσεις για τις διατλαντικές σχέσεις, τη γεωπολιτική στρατηγική και το μέλλον της ευρωπαϊκής ενότητας.
Καθώς η ΕΕ αναζητά τη θέση της σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από εσωστρέφεια, μεταβαλλόμενες συμμαχίες και ανανεωμένο αμερικανικό εθνικισμό, οι ηγέτες παλεύουν με τις συνέπειες για την άμυνα, το εμπόριο και τη διπλωματία.
Μία από τις πιο άμεσες ανησυχίες είναι το μέλλον του ΝΑΤΟ. Η κριτική στάση του Τραμπ στη συμμαχία, συμπεριλαμβανομένων των προηγούμενων απαιτήσεων για αύξηση των ευρωπαϊκών αμυντικών δαπανών, εγείρει ερωτήματα σχετικά με την αξιοπιστία των ΗΠΑ ως εταίρου ασφαλείας.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες επανεξετάζουν τώρα τις εκκλήσεις για μεγαλύτερη στρατιωτική ανεξαρτησία, με το όραμα του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν για «στρατηγική αυτονομία» να αποκτά νέα δυναμική. Ωστόσο, τέτοιες προσπάθειες κινδυνεύουν να βαθύνουν τις διαφορές μεταξύ των κρατών μελών, ιδιαίτερα εκείνων της Ανατολικής Ευρώπης, που παραμένουν επιφυλακτικά στη ρωσική επιθετικότητα και βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στη στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ.
Από οικονομική άποψη, η πολιτική Τραμπ «πρώτα η Αμερική», πιέζει τις εμπορικές σχέσεις ΕΕ-ΗΠΑ. Με τις συνεχιζόμενες διαφωνίες για τους δασμούς στα ευρωπαϊκά αγαθά, η προοπτική περισσότερων προστατευτικών μέτρων διαφαίνεται ισχυρή. Για οικονομίες που εξαρτώνται από τις εξαγωγές, όπως η Γερμανία, αυτό θα μπορούσε να επιδεινώσει τις οικονομικές προκλήσεις που έχουν ήδη ενισχυθεί από τον πληθωρισμό και τις ενεργειακές κρίσεις που προέρχονται από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Διπλωματικά, η επανεκλογή του Τραμπ περιπλέκει τις προσπάθειες της ΕΕ να αντιμετωπίσει παγκόσμιες προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή. Καθώς οι ΗΠΑ, όπως δήλωσε ο νέος Πρόεδρος, θα αποσύρουν την υποστήριξη σε διεθνείς συμφωνίες για το κλίμα, η ΕΕ θα πιεστεί ώστε να ηγηθεί μόνη της παγκόσμιες προσπάθειες – ένα σενάριο που απαιτεί ενότητα, η οποία αυτή την εποχή μοιάζει απίθανη.
Καθώς η Ευρώπη προσαρμόζεται στη δεύτερη θητεία του Τραμπ, αντιμετωπίζει μια κρίσιμη συγκυρία: να ενισχύσει την εσωτερική της συνοχή και να επαναπροσδιορίσει τον παγκόσμιο ρόλο της, διαφορετικά κινδυνεύει να παραγκωνιστεί σε έναν όλο και πιο πολυπολικό κόσμο. Οι Ευρωπαίοι –ηγέτες και πολίτες- οφείλουν να προσαρμοστούν γρήγορα στις μεταβαλλόμενες γεωπολιτικές συνθήκες.
Αίσθημα χαράς, συγκίνησης και ευθύνης με κυριεύει βουτώντας στο πέρασμα του χρόνου. Δεκαπέντε χρόνια Σεπτέμβριος 2009 – Δεκέμβριος 2024.
15 Χρόνια: Με περισσότερες από 160 εκδόσεις του Ευρωπολίτη της Γαστρονομίας και Ελληνικής Γης και τις ειδικές εκδόσεις μας.
Με εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα στη Γερμανία και όχι μόνο, δεκάδες αποστολές εντός και εκτός Γερμανίας, χιλιάδες ώρες κάλυψης ομογενειακών, πολιτιστικών, επαγγελματικών, καλλιτεχνικών, πολιτικών δράσεων, δεκάδες χιλιάδες φωτογραφίες και ατελείωτες ώρες βιντεοσκοπημένου υλικού.
Το πολυτιμότερο απ’όλα, η προσωπικήεπαφή και επικοινωνία με όλους εσάς που βρεθήκαμε και βρισκόμαστε από κοντά, ανταλλάσσουμε απόψεις, σχολιάζουμε την τρέχουσα επικαιρότητα και οραματιζόμαστε το αύριο , συνθέτουμε συμφωνώντας ή και διαφωνώντας αρκετές φορές, πάντα όμως με ένα στόχο: την Ενημέρωση-Προβολή, και Στήριξη του Ελληνισμού για ένα καλύτερο αύριο όπου γης.
Μέσα από αυτές τις γραμμές θέλω να σας ευχαριστήσω όλους εσάς θερμά για την στήριξη (διαφημιζόμενοι-συνδρομητές) και υποστήριξη (αναγνώστες) ακόμα και τους επικριτές μας, που πολλές φορές μπορεί να μη μας ήξεραν καν, γιατί μας βοηθήσατε να είμαστε εδώ, να δυναμώνουμε και να γινόμαστε όλο και καλύτεροι.
Σε όλα αυτά τα χρόνια με σεβασμό στην ανθρώπινη προσωπικότητα, την συλλογικότητα , το επιχειρείν και την προσφορά φροντίσαμε και φροντίζουμε για όσο το δυνατόν καλύτερη αντικειμενικότητα και ποιότητα στην πληροφορία ακόμα και στην επιλογή του υλικού της έντυπης ύλης (εκτύπωση σε υψηλής ποιότητας χαρτί και τετραχρωμία).
Όπως όλα αλλάζουν και βιώνουμε καθημερινά με τον χρόνο και την έκρηξη της ακρίβειας, την διόγκωση των εξόδων, προχωράμε στρατηγικά σε ενέργειες και κινήσεις που θα εξασφαλίσουν την βιωσιμότητα της έντυπης έκδοσης, ακολουθούμε τις επιταγές των καιρών (διαδίκτυο, Social Media), στηρίζουμε όμως την ανεξαρτησία και την διατήρηση της ιστορίας μέσα από την πολυδάπανη έντυπη έκδοση.
Από το 2025 ο Ευρωπολίτης θα εκδίδει 4 τακτικές ενημερωτικές εκδόσεις και 2 ειδικές εκδόσεις επαγγελματικού περιεχομένου.
Συνεχίζουμε να είμαστε κοντά στον ελληνισμό και τις δράσεις του ακόμα πιο δυνατά.
Για τον Ευρωπολίτη
Του
Βασίλη Βούλγαρη
Εκδότη- Δημοσιογράφου
Ευρωπολίτη
voulgaris@europolitis.eu
Συνέπεια της ταχύτητας και της επιφάνειας των ημερών μας είναι ότι ο κόσμος διαβάζει λιγότερο βιβλία. Ενημερώνεται λιγότερο από έγκυρα μέσα και αφιερώνει ελάχιστο χρόνο σε ανάγνωση άρθρων με θέμα πολιτικές αναλύσεις.
Οι πολιτικές και κοινωνικές τάσεις που επικρατούν στις μέρες μας αλλά και οι απερχόμενες Ευρωεκλογές, στάθηκαν αφορμή για την σύνταξη αυτού του άρθρου. Το ότι η επιφανειακή προσέγγιση έχει καθιερωθεί σε τόσες εκφάνσεις της ζωής στις μέρες μας, δεν είναι καινούργιο. Σε αυτό έχουν δώσει μέγιστη ώθηση τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης (ΜΚΔ), εκ των οποίων το ΤΙΚ ΤΟΚ, είναι από αυτά που προάγουν την επιφανειακή προσέγγιση στο μέγιστο. Αυτό αρχίζει και φαίνεται γλαφυρά και στην ευρύτερη πολιτική σκηνή.
Στα δημοκρατικά καθεστώτα που ψηφίζουν οι πολίτες, κυριαρχούν τα ΜΚΔ. Άκουσον – άκουσον είσαι YouTuber / TIK TOKer, ε έχεις πιθανότητα να δώσεις υποψηφιότητα για πλάκα και να βγεις, Ευρωβουλευτής. Έχεις την δυνατότητα να έρθεις ωσάν αλεξιπτωτιστής, να διεκδικήσεις και να αναλάβεις την αρχηγία κόμματος αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μια από τις αιτίες είναι ότι η κομματική ‘πελατεία’ πλέον δεν δίνει σημασία στα πολιτικά επιχειρήματα.
Έχουν εκλείψει ως εκ τούτου και οι πολιτικοί ξιφουλκησμοί που θαυμάζαμε στο παρελθόν, με λογική και δόμηση. Τέτοιοι διάλογοι μεταξύ των πολιτικών έπλαθαν το πλήθος. Αυτές είναι που γαλουχούν συνειδήσεις και δημιουργούν πρότυπα. Αυτό έχει σαν συνέπεια ότι σπάνια πλέον και ο κόσμος μιλάει για πολιτική και αν το κάνει αυτό, λείπουν τα λογικά επιχειρήματα, στην καλύτερη περίπτωση, ενδέχεται να απουσιάζουν παντελώς. Οι πολιτικοί άρχοντες για πολλούς λόγους δεν εμπνέουν τον λαό τους.
Συνέπεια της ταχύτητας και της επιφάνειας των ημερών μας είναι ότι ο κόσμος διαβάζει λιγότερο βιβλία. Ενημερώνεται λιγότερο από έγκυρα μέσα και αφιερώνει ελάχιστο χρόνο σε ανάγνωση άρθρων με θέμα πολιτικές αναλύσεις. Σύμφωνα με τελευταίες αναλύσεις ο δείκτης νοημοσύνης παγκοσμίως είναι σε κάθοδο. Δεν είναι και αρκετές φορές που παρατηρείται στην παγκόσμια ιστορία. Η σύνδεση αυτού του φαινομένου είναι αναπόφευκτη με την όλο και αυξανόμενη επίδραση των ΜΚΔ. Η επικρατούσα επιφάνεια και ταχύτητα συμβάλλει στον φανατισμό, διασπορά ψευδών ειδήσεων. Η ανάλυση είναι το αντίδοτο, κάτι που όμως φαίνεται να εκλείπει.
Οι συνθήκες που περιγράφονται είναι σε έξαρση. Σε αυτό το περιβάλλον φανατισμού, ακραίες τάσεις της δεξιάς και αριστεράς φαίνεται να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Εκεί «κατοικεί» και μια όλο και αυξανόμενη τάση που θέλει να πει STOP στην άκρατη παγκοσμιοποίηση, στις ροές μεταναστών και ταχύτατη προώθηση της Woke κουλτούρας (Δεξιά). Προφανώς η αριστερά πρεσβεύει τα αντίθετα. Δεν είναι απαραίτητο ότι είναι όλες αυτές προ απόρριψη. Θα πρέπει να βρεθούν οι κατάλληλοι μηχανισμοί, εργαλιοποιώντας τα ΜΚΔ για μαζικό διάλογο και κατάθεση ιδεών και όχι η προώθηση φαιδρών πολιτικών, που προσφέρουν «άναρθρες κραυγές». Χωρίς φανατισμούς θα πρέπει να προαχθεί ο δημόσιος διάλογος και να υπάρξουν οι κατάλληλες ζυμώσεις έτσι ώστε να χωνευθούν όλες οι γνώμες, το οποίο θα παράξει μια εποικοδομητική ζύμωση της κοινωνίας.
Με σχεδόν 350 εκατομμύρια αυτοκίνητα να κυκλοφορούν πλέον στους Ευρωπαϊκούς δρόμους δεν μπορούμε να θεωρήσουμε πως η συμβολή του διοξειδίου του άνθρακα στο παγκόσμιο αποτύπωμα είναι αμελητέα.
Όμως, είναι η ηλεκτροκίνηση η σωστή λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος;
Είμαι λίγο διχασμένος…από την στιγμή μάλιστα που πηγές, όπως το ινστιτούτο Fraunhover καθώς και ο Σύλλογος Μηχανικών Γερμανίας, επισημαίνουν πως είναι δύσκολα τα κριτήρια αξιολόγησης για τα οφέλη του ηλεκτρικού αυτοκινήτου σε σχέση με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης.
Επίσης, τα πλεονεκτήματα της ηλεκτροκίνησης εάν δεχτούμε ότι έχουμε πετύχει τα κριτήρια για τους υπολογισμούς μας, πιάνουν τόπο μετά από πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα που στα μεγάλα αυτοκίνητα φτάνουν έως και τις 200.000 χιλιάδες χιλιόμετρα.
Εκτός αυτού μήπως και η εξόρυξη πρώτων υλών για την κατασκευή μπαταριών ηλεκτρικών αυτοκινήτων κάνει ακόμη μεγαλύτερο κακό στο περιβάλλον;
Και μη ξεχάσω, ας προσπαθούν να μας πείσουν πως η κλιματική αλλαγή οφείλεται κυρίως στο διοξείδιο του άνθρακα και πως όλα τα έκτακτα καιρικά φαινόμενα οφείλονται αποκλειστικά εκεί, κάθε μορφή ενέργειας δεν εκλύει θερμότητα στο περιβάλλον;
Όσο παράγουμε ενέργεια, οποιασδήποτε μορφής δεν διοχετεύουμε θερμότητα στον περίγυρο; Για ποιον λόγο τώρα πρέπει λοιπόν η Ευρωπαϊκή Ένωση να πτωχεύσει, να επιβαρυνθεί και να επιβαρύνει την τσέπη του κάθε Ευρωπαίου Πολίτη για τον λόγο αυτό;
Και διευκρινίζω δεν λέω πως δεν υπάρχει κανένας λόγος ύπαρξης αυτών των οχημάτων. Όμως κι άλλες πτυχές παίζουν ρόλο στην οικολογική ισορροπία του ηλεκτρικού αυτοκινήτου. Εκτός από το αποτύπωμα του διοξειδίου του άνθρακα που φέρνει μαζί του το ηλεκτρικό αυτοκίνητο από την παραγωγή μπαταριών, σημαντική είναι επίσης η εξαγωγή πρώτων υλών για την μπαταρία. Για παράδειγμα, το λίθιο και το κοβάλτιο είναι ενσωματωμένα σε κάθε μπαταρία.
Μάλιστα πέντε έως οκτώ κιλά λιθίου απαιτούνται ανά μπαταρία για ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο μεσαίας κατηγορίας. Τα πολυτελή οχήματα με ηλεκτροκινητήρες απαιτούν ακόμη και τις διπλάσιες ποσότητες.
Περίπου τα δύο τρίτα των παγκόσμιων αποθεμάτων λιθίου βρίσκονται στις αλμυρές λίμνες της Νότιας Αμερικής – στη Χιλή, τη Βολιβία ή την Αργεντινή. Για την εξαγωγή του λιθίου, η άλμη αντλείται από τα βάθη, στην επιφάνεια και στη συνέχεια αποθηκεύεται. Εδώ ένα μέρος του νερού εξατμίζεται μέσω του ήλιου και η περιεκτικότητα σε λίθιο φτάνει περίπου στο 6%. Το λίθιο τελικά διαλύεται έξω από την άλμη χρησιμοποιώντας διάφορες χημικές ουσίες.
Η ποσότητα του νερού που εξατμίζεται είναι τεράστια. Οι ερευνητές υπολογίζουν ότι περίπου 400.000 λίτρα νερού εξατμίζονται για έναν τόνο λιθίου. Υπολογίστηκε λοιπόν 4.000 έως 5.000 λίτρα ανά μπαταρία ανά ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Πριν λίγα μόλις χρόνια δεν λέγαμε πως θα υποφέρουμε από την λειψυδρία; Τι έγινε ξαφνικά βρε παιδιά, που βρέθηκε τόσο νερό για ξόδεμα;
Πάντως οι κάτοικοι γύρω από την αλμυρή λίμνη Atacama στη Χιλή διαμαρτύρονται ήδη για την πτώση της στάθμης των υπόγειων υδάτων και την αλάτωση του γλυκού νερού. Οι λιμνοθάλασσες στεγνώνουν, οι πληθυσμοί των πτηνών μειώνονται. Και η ανάγκη για λίθιο για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα συνεχίζει να αυξάνεται.
Η κατάσταση είναι παρόμοια και με το κοβάλτιο, μια άλλη σημαντική πρώτη ύλη για την μπαταρία των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Η μεγαλύτερη χώρα παραγωγής κοβαλτίου στον κόσμο είναι το Κονγκό. Περίπου 100.000 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων πολλών παιδιών, εργάζονται σε εξόρυξη μικρής κλίμακας εδώ. Εξάγουν την πρώτη ύλη κάτω από κακές συνθήκες εργασίας και συχνά χωρίς προστατευτικό ρουχισμό. Οι μισθοί είναι πολύ χαμηλοί και τα ατυχήματα συμβαίνουν συχνά. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες από τις επιχειρήσεις και την πολιτική, για παράδειγμα το να χρησιμοποιούνται μόνο πρώτες ύλες από δίκαιη εργασία.
Τα παραδείγματα εξόρυξης πρώτων υλών δείχνουν ότι οι μπαταρίες για ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι ιδιαίτερα επιβλαβείς για το περιβάλλον τουλάχιστον για χώρες που βρίσκονται μακριά και δεν βρίσκονται στο στόχαστρο/οπτικό πεδίο των οδηγών ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην Ευρώπη. Όμως προκειμένου να βελτιωθεί η οικολογική ισορροπία των ηλεκτρικών αυτοκινήτων στο κομμάτι αυτό, πρέπει να γίνουν σημαντικά και πιο αποδοτικά βήματα ως προς τους πόρους.
Γράφοντας μάλλον με έπιασε μελαγχολία, όσο καλές κι αν ήταν οι προθέσεις (εάν βέβαια υπήρχαν) της ηλεκτροκίνησης σίγουρα θυμίζουν σπασμοδικές κινήσεις. Διότι κατά τη γνώμη μου το σχέδιο δεν είναι μελετημένο μέχρι τέλους, τα κενά τεράστια και η τιμή του ρεύματος στα ύψη… και η διάθεση μου στον πάτο. Τι το ήθελα κι άρχισα να σκέφτομαι…
Ο απόδημος ελληνισμός πρέπει να διεκδικήσει τις δικές του εκλογικές περιφέρειες, εκλέγοντας τους δικούς του αντιπροσώπους μιας και πλέον είναι το μοναδικό εκλογικό σώμα της Ελλάδας που δεν εκλέγει άμεσα τους αντιπροσώπους της.
Στις 9 Ιουνίου πραγματοποιήθηκαν οι Ευρωεκλογές για δεύτερη συνεχόμενη φορά ο απόδημος ελληνισμός είχε την δυνατότητα να συμμετέχει και να δηλώσει την παρουσία του δυστυχώς για εμένα απέτυχε.
Φέτος που έγινε άρση των περιοριστικών μέτρων και θεσμοθετήθηκε η επιστολική ψήφο ώστε να ξεπεράσουμε το πρόβλημα της μετακίνησης και τον αποστάσεων, φέτος που δεν είχε κανένας δικαιολογία για να μην συμμετέχει αποδείξαμε ότι δεν θέλουμε και δεν μπορούμε να επηρεάσουμε ουσιαστικά καταστάσεις, παρ΄ όλο τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είτε με τις ελλείψεις και αδυναμίες στην ελληνόγλωσση εκπαίδευσης είτε στις μεγάλες καθυστερήσεις έκδοσής ή αποστολή δικαιολογητικών του ΕΦΚΑ ώστε η 1η γενεά μεταναστών που πλέων στην 3η ηλικία προσπαθούν να πάρουν την σύνταξή τους.
Δεν μιλάω για τα μικρά άπειρα λάθη ελληνικών υπηρεσιών (θέλεις σε λανθασμένη αναγραφή ονομάτων σε δημόσια έγγραφα, θέλεις την μη ολοκλήρωση με λατινικά στοιχεία όπως στις νέες αστυνομικές ταυτότητες) που δυσκολεύουν την καθημερινότητα μας . Αντί να συμμετέχουμε και να στείλουμε το μήνυμά μας ότι είμαστε εδώ λάμψαμε δια της αδιαφορίας μας.
Η νέα γενιά επιστημόνων που αναγκάστηκε να φύγει από την χώρα που είναι; Και για να μη σας κουράζω να σας δώσω και τα νούμερα στην Γερμανία που υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 300.000 Έλληνες που θα μπορούσαν να πάρουν μέρος στις εκλογές στους εκλογικούς καταλόγους εγγραφήκανε μόλις 9.920, στο συνολικό των εγγραφών που έφτασε τις 50.200 απ΄ όλο τον κόσμο, ψηφίζοντας μόλις οι 36.645.
Θα πρέπει να αντιληφθούμε δύο απλά πράγματα :
1ον : Κανείς δεν θα μας δώσει κάτι εάν δεν το διεκδικήσουμε
2ον : Θα πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε και πως το θέλουμε, καλοί οι χοροί και γιορτές ο πολιτισμός και η πατριωτική συνείδηση θέλει κοινωνικές συμμαχίες και συμμετοχή.
Ο απόδημος ελληνισμός πρέπει να διεκδικήσει τις δικές του εκλογικές περιφέρειες, εκλέγοντας τους δικούς του αντιπροσώπους μιας και πλέον είναι το μοναδικό εκλογικό σώμα της Ελλάδας που δεν εκλέγει άμεσα τους αντιπροσώπους της.
Δεν υπάρχει πλέων δικαιολογία οφείλουμε να δούμε το αύριο κατάματα τα κόμματα και οι αρχηγοί των κομμάτων με τις επιλογές τους έδειξαν ότι τους είμαστε αδιάφοροι και είναι κατανοητό με αυτή την ελάχιστη συμμετοχή μας.
Του
Βασίλη Βούλγαρη
Εκδότη- Δημοσιογράφου
Ευρωπολίτη
voulgaris@europolitis.eu
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας- Wir verwenden Cookies, um Ihnen die bestmögliche Erfahrung auf unserer Website zu bieten.OkDATENSCHUTZERKLÄRUNG
You must be logged in to post a comment Login